Her zaman dediğim bir şey var, ben rabıtamı Nasrettin Hocaya yapıyorum, bizim Hoca yaşamı, tarzı ve söylemleri ile Anadolu insanının irşad olunmasında büyük vazifeler vakfetmiş birisi, mekânı cennet olsun.

Nasrettin Hocanın yaşamı, tarzı ve söylemleri günümüz insanı içinde bakıldığında bir yol gösterici diyebiliriz, güldüren, düşündüren ve yol gösteren söylemler.

Hoca komşundan kazan ister, birkaç gün sonra işi biter kazanın içine küçük bir bakır kap koyar, komşusunun kapısını çalar, komşu Allah razı olsun, işimizi gördün, şu kazanın der, komşu kazana bakar, içindeki küçük kazanı görür ve sorar bu ne?

Hoca cevap verir Senin kazan doğurdu! Adam bir şey demez, kazanı, içindeki kazanla sevinçle alır ,bu iş güzelmiş der.

Aradan birkaç hafta geçer, hoca kazanı tekrar ister, adam tekrar kazanı sevinçle verir velakin aradan haftalar geçer, hoca kazanı teslim etmez. Adam hocanın kapıya dayanır, yahu ne biçim adamsın kazanı aldın, haftalar geçti vermedin, nere de bizim kazan versene der.

Hoca üzgün bir ses tonu ile, Ah komşu sorma, senin kazan sizlere ömür, anlayacağın kazan öldü der. Adam öfkeli bir şekilde, sen bizimle dalgamı geçiyorsun, kazan hiç ölür mü dediği vakit, Nasrettin hoca derki,

Komşu kazanın doğurduğuna inanırsın da öldüğüne mi inanmıyorsun, senin kazan sizlere ömür öldü der.

Şimdi bizlerde hep doğursun diye bekleriz, gönül hep kârda gezer velakin hayat öyle değil. Bir an evvel işlerimiz hal olsun, paramız, malımız çoğalsın, köşeleri birden dönemlim, basamakları beşer beşer çıkalım. Her işimiz dört dörtlük olsun ,ekmeden biçelim isteriz.

Hayatın çıkışları gibi inişleri, sağlık gibi hastalık, doğum gibi ölüm, kârın yanında zarar, bunlar hayatın gerçeği. Hülasa hep doğursun diye beklemeyin ,bazen ölür de !